هرگز مگو هرگز
سپیده که سر بزند
در این بیشه زار خزان زده
شاید گلی بروید
مانند گلی که در بهار روئیده
پس به نـام زندگی
هرگـز مگــــو هرگـز
گاهی...
گاهی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی...
گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت می کنی ...
گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات...
گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری انگیزه ای برای فردا نداری و حال هم که...
گاهی فقط دلت میخواهد زانو هایت را تنگ در آغوش بگیری و گوشه ای گوشه ترین گوشه ای...! که می شناسی بنشینی و"فقط" نگاه کنی...
گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ می شود...
گاهی دلگیری...شاید از خودت...شاید...
آن روزها کودکی ام بود
یادم می آید آن روزها قایقی داشتم
تکه چوبی تکه گاهش خرده بندی بادبانش
لنگه کفشی جایگاهش آری آن قایقم بود
آن تمام احساس کوچکم بود خاطرات دیرینه در حافظه ام بود
می انداختمش به آب آری آن دریاچه ام بود
آن روزها کودکی ام بود طعم خوش زندگی ام بود
گوشه ای داشت سنگی آری آن ساحلم بود
آن ذهن آسوده ام بود سهم کوچک من از کوچه ام بود
امواجی داشت سهمگین آری آن نفسم بود
آن گنجینه ی حفظ شده ی موزه ام بود رنگ سفید گذشته ام بود
پرچمی داشت زیبا آری آن نشانه ی صلحم بود
آن یادآور خیالات خوشم بود نگاه من به آینده ام بود
جثه ای داشت کوچک آری آن قایقم بود
آن یاد خوش دیباچه ام بود لحظه های ماندنی در خاطرم بود
گفت و گوی خدا و بنده
خدا:بنده ی من نماز شب بخوان و آن یازده رکعت است.
بنده:خدایا!خسته ام!نمی توانم.
خدا:بنده ی من،دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر بخوان.
بنده:خدایا!خسته ام برایم مشکل است نیمه شب بیدار شوم.
خدا:بنده ی من قبل از خواب این سه رکعت را بخوان
بنده:خدایا سه رکعت زیاد است
خدا:بنده ی من فقط یک رکعت نماز وتر بخوان
بنده:خدایا!امروز خیلی خسته ام!آیا راه دیگری ندارد؟
خدا:بنده ی من قبل از خواب وضو بگیر و رو به آسمان کن و بگو یا الله
بنده:خدایا!من در رختخواب هستم اگر بلند شوم از سرم می پرد!
خدا:بنده ی من همانجا که دراز کشیده ای تیممکن و بگو یا الله
بنده:خدایا هوا سرد است!نمی توانم دستانم را زیر پتو در بیاورم.
خدا:بنده ی من در دلت بگو یا الله ما نماز شب برایت حساب می کنیم.
بنده اعتنایی نمی کند و می خوابد.
خدا:ملائکه ی من!ببینید من آنقدر ساده گرفته ام اما او خوابیده است چیزی به اذان صبح نمانده ،او را بیدار کنید دلم برایش تنگ شده است امشب با من حرف نزده.
ملائکه:خداوندا!دوباره او را بیدار کردیم ،اما باز خوابید.
خدا :ملائکه ی من در گوشش بگویید پروردگارت منتظر توست.
ملائکه:پروردگارا !باز هم بیدار نمی شود!
خدا :اذان صبح را می گویند هنگام طلوع آفتاب است ای بنده ی من بیدار شو نماز صحبت قضا می شود خورشید از مشرق سر بر می آورد.
ملائکه:خداوندا نمی خواهی با او قهر کنی؟
خدا:او جز من کسی ندارد...شاید توبه کرد...
بنده ی من تو هنگامی که به نماز می ایستی آنچنان گوش فرا می دهم که انگار همین یک بنده را دارم و تو چنان غافلی که گویا صدها خدا داری.
